Σ' έναν διαρκώς τεχνολογικά μεταβαλλόμενο κόσμο η παιδεία πρέπει να κατέχει την πιο σημαντική θέση. Η σύγχρονη στεγανή παιδεία, εδώ και χρόνια, δημιουργεί κοινωνίες από εξαρτώμενα άτομα που αποχωρίστηκαν γρήγορα την παιδική φαντασία και προσκολληθηκαν την ενήλικη πρακτικότητα. Έμαθαν να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, να είναι λογικοί, υπεύθυνοι, ευαίσθητοι. Έμαθαν πώς να είναι, αλλά όχι ποιοι είναι. Το διαχρονικό ζήτημα της αυτογνωσίας, η πηγή πολλών προβλημάτων και το ταξίδι των μεγαλύτερων αναζητήσεων για τον κάθε άνθρωπο αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινότητα των παιδιών. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί θετικά η τεχνολογία συμβάλλοντας στην ολοκληρωμένη παιδεία των παιδιών χωρίς να παραλείπεται η συναισθηματική ολοκλήρωση;