Σε μία εποχή επιστημονικής εξέλιξης και ταχύτατων τεχνολογικών αλλαγών ένα ζήτημα που ανακύπτει αφορά τα στοιχεία που θα πρέπει να έχει το άτομο, ώστε να εξοικειωθεί και να είναι σε θέση να αξιοποιήσει τις νέες δυνατότητες που προσφέρονται. Οι εφαρμογές αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης στις διαφορετικές τους εκφάνσεις ενσωματώνονται συνεχώς στα πεδία της καθημερινής ζωής. Στην εκπαιδευτική διαδικασία γλωσσικά μοντέλα, εικονικοί βοηθοί και άλλες «έξυπνες» εφαρμογές εμπλουτίζουν τον παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας ενσωματώνοντας την έννοια του παιχνιδιού στην ψηφιακή του διάσταση ως μέσου ανάπτυξης δεξιοτήτων, καλλιέργειας της συνεργασίας και εξατομικευμένης μάθησης που ανταποκρίνεται όχι μόνο στις συνθήκες της σύγχρονης πραγματικότητας, αλλά και στις ανάγκες του μέλλοντος. Την ίδια στιγμή όμως, η οριοθέτηση του κατάλληλου πλαισίου χρήσης των συγκεκριμένων εργαλείων είναι απαραίτητη για την αποφυγή ζητημάτων που θα μπορούσαν να φαλκιδεύσουν την προσπάθεια διαμόρφωσης του πολίτη του 21ου αιώνα.